Mümtaz'er Türköne - Zaman

Siyasal ÅŸiddet tarihimizin dönüm noktalarından biri Ä°srail'in Ä°stanbul BaÅŸkonsolosu Elrom'un kaçırılıp öldürülmesidir.

Türkiye'de ilk defa bu olayda bir ilk gerçekleÅŸmiÅŸ ve bir insan çatışmada deÄŸil, kaçırılıp kafasına kurÅŸun sıkılarak öldürülmüÅŸtür. Elrom'u kaçıran Mahir çayan ve arkadaÅŸlarının, taleplerinin yerine gelmeyeceÄŸini anladıklarında aralarında tartışma baÅŸladığı nakledilir.

Mahir çayan'ın "Åžayet Deniz GezmiÅŸ'in kaçırdığı Amerikalılara yaptığı gibi biz de bu adamı serbest bırakırsak hiç kimse bizi ciddiye almaz." dediÄŸi rivayet edilir. "Ciddiye alınmak" için yapılan, bir insanın kafasına silahı dayayıp tetiÄŸi çekmektir.

Åžiddetin "ciddiye alınmak", "adam yerine konulmak", "güç ve iktidar sahibi olmak", "ÅŸöhrete ulaÅŸmak" gibi ancak çatışma ile üretilebilen amaçları var. çatışma çıkarmak, ÅŸiddet uygulamak bazıları için bir yaÅŸama biçimi haline geliyor. öyle bir yaÅŸam biçimi ki, birileri siyasal alanda ÅŸiddet uygulayarak var oluyor, bazıları da çatışmalardan ticarî kazançlar saÄŸlıyor. Yine birileri de çatışma üreterek gündemde kalmaya, ÅŸöhretlerini diri tutmaya çalışıyor. Hülya AvÅŸar'ın Kurban Bayramı hakkındaki sözleri bir reklam çalışması. özü itibarıyla Ricky Martin'e canlı yayında elle sarkıntılık etmesinden farklı görünmüyor. Yine de bir fark var. Bu sefer toplumun kutsallarına saldırıp; tartışma baÅŸlatarak, sahip veya karşı çıkılarak bir halkla iliÅŸkiler çalışması yapıyor. Gazeteler ayarlanmış, söz manÅŸetten veriliyor; sorulduÄŸunda "benim deÄŸil 9 yaşındaki bir çocuÄŸun düÅŸüncesi" kıvırmasına kapı aralık. Zamanlama olarak Kurban Bayramı'na kadar saklanamayan bir "yaratıcı reklam atağı". Düpedüz din ticarete alet ediliyor. Tıpkı mayo firmalarının her yeni kreasyonu piyasaya sunarken belediyelerle reklam panoları konusunda bir laiklik tartışması baÅŸlatmaları gibi. Halkla iliÅŸkiler çalışmasının ürünü olan medyadaki "Akıldışı din" baÅŸlığının yanında yıllar öncesine ait ÅŸuh bir Hülya AvÅŸar pozu, pazarlananın bir fikir olmadığını gösteriyor. Demek ki artık laiklik, sadece zamanı tükenmiÅŸ olanları çatışma çıkararak gündemde tutmaya yarıyor.

Dursun KarataÅŸ, Elrom cinayetini iÅŸleyen siyasal ÅŸiddet geleneÄŸinin son temsilcisi idi. Bu gelenek adam öldürmeyi bir iktidar stratejisi olarak benimsemiÅŸti. Bugün çoÄŸu kimsenin bir pop yıldızı zannettiÄŸi Che Guevara, bu geleneÄŸin sembolüydü. Åžiddet, eÅŸitlikçi bir toplumu kurmak için bir araçtı. Güya bu öncü ÅŸiddet sindirilmiÅŸ kitleleri uyandıracak ve "kâğıttan kaplan" olan kapitalist devletin fiyakasını bozacaktı. Sovyetlerin dağılmasından sonra amaç ortadan kalktı, ama ÅŸiddeti bir yaÅŸam biçimi olarak benimseyenler sosyalizm dışında baÅŸka amaçlar icat ederek yollarına devam ettiler. Anlamı ve karşılığı kalmamış terör örgütlerinin taÅŸeronlaÅŸması ve birilerinin elinde oyuncaÄŸa dönüÅŸmesi bu deÄŸiÅŸimi anlatır. Che'nin silah arkadaşı Kastro'nun ülkesinin fuhuÅŸ ticareti ile ayakta kalmaya çalışması, bugünkü durumu özetliyor. Dursun KarataÅŸ'ın ölümü, bu yüzden 1960'ların sonunda baÅŸlayan dönemin kapanması anlamına geliyor.

"Ancak çatışma olursa ben var olabilirim." hükmünü kimlerin paylaÅŸtığına bakalım. HacıbektaÅŸ'ta CumhurbaÅŸkanı'nı yuhalayan azınlık ile Ergenekon terör örgütü ve Hülya AvÅŸar gibi "sermaye"yi tüketmiÅŸ olanlar aynı bataklıktan beslenmiyor mu? Hepsinin ortak paydası ÅŸiddeti bir "reklâm" aracı olarak kullanmaları. Ergenekon'un uyguladığı "psikolojik harekât" ile AvÅŸar'ın PR çalışması arasında mantık ve yöntem olarak hiçbir fark yok. Her toplumun derinlerinde var olan kuÅŸkuları kaşımak, korkuları büyütmek, düÅŸmanlıkları artırmak ve kafaları tokuÅŸturmak.

Benim çıkarttığım sonuç iyimser. Dursun KarataÅŸ öldü. Cenazesi tıpkı HacıbektaÅŸ'ta CumhurbaÅŸkanı'nı yuhalayanlar gibi, AleviliÄŸin çatışma arayanlar tarafından nasıl istismar edildiÄŸini gösterdi. Ergenekon'un kendi içinde kurduÄŸu karanlık dünyanın günyüzüne çıkan ipuçları hepimize çok ÅŸey öÄŸretiyor.

(Habervaktim.com sitesinden alıntılanmıştır.)