Altı-yedi kiÅŸiydik. Kapıyı çaldık. Karşımızda orta yaÅŸlı, 

oldukça sempatik ve güler yüzlü bir kiÅŸi bulduk. Telefon eden 

aÄŸabeyin daha öncelere dayanan dostluÄŸunun verdiÄŸi samimiyete binaen 

rahatlık ve sıcaklık o ekibi hemen sarmıştı.

    Salona geçtik. Daha önceden tanış simalarla karşılaÅŸtık.

Sürpriz olmadı. Telefonda kimlerin olduÄŸunu öÄŸrenmiÅŸtik. Ä°smini

hatırlayamadığım bir profesörle beraber, Yavuz Bülent Bakiler.

Hüseyin Üzmez, G.M. Uytun ve ev sahibi Selami Çekmegil… 

Ä°ftardan sonra misafir kabul eden evsahibi bir taraftan ne kadar 

şanslıdır.

   Güzelim nimetlerden ikram edildi, gel gelelim, yiyebilene aÅŸkolsun.

   Derken sohbet açıldı. Hüseyin  AÄŸabeyin ilk sorusu banaydı. 

Aynı konuda herkes fikrini söyledi. Yavuz  Bülent AÄŸabey'in fazla 

itidalli ve ürkek olduÄŸu gözlerden kaçmıyordu…

    Selami Bey'in ufak tefek cüssesi yanında yorumları daha realist 

anlam ifade ediyordu. O anda biri kulağıma ev sahibinin yeni çıkmış 

bir  kitabı var, gördünüz mü diye fısıldadı. Hayır görmedim adı nedir

diye sorunca. Tilki Tuzağı, dedi .

    Birden, yaklaşık bir ay önceki bir sempozyumda derviÅŸvari bir

Tavırla cebinden, daha önce fotokopisi yapılmış tek tek katlanarak

yerleştirilmiş- kitabından bahsedilen, değişik imzalı makaleleri

birkaç kiÅŸiyle beraber bana da veren Selami Çekmegil'i  tanımıştım.

    Bir imzalı kitabını aldım, okudum. Hakkında yazılan yazıları da

okudum. Hemen hepsi kitabın baş tarafına alınan İngiltere hatırala-

rını kayda deÄŸer bulmuÅŸ olacaklar ki, diÄŸer kısımlarda verilmeye  

çalışılan bürokrasi zihniyetini -bizce de malum ama bir daha okuyun

dermiÅŸcesine- yorumuna girmedikleri görülmektedir.

    Bu fakirin, baÅŸta A. Kabaklı olmak üzere Oktay Akbal, Y. Bülent

Bakiler gibi güçlü ve ÅŸöhretli kalem sahibi aydınların yanında 

ifade etmek istediÄŸi fikrin, kitap ve müellifi hakkındaki görüÅŸün ne

kıymet-i harbiyesi olur ki!..

    Ancak, bana göre önemli bulduÄŸum bir ayrıntıya deÄŸinmek istiyorum.

Selami Bey'in muhterem pederleri, kendini yetiÅŸtirmiÅŸ, fikir 

platformunda önemli yeri olan, özellikle dini konularda kendisine 

has tespitlerini kitaplaÅŸtırarak kütüphanelerimize kazandıran bir 

aydındır. Öyle olduÄŸunu oÄŸlu da Tilki Tuzağı'nda teyit  etmektedir. 

Selami Bey'de aynı ocakta, aynı felsefeyle yıllardır iştigal eder. 

Mensubiyet ÅŸuuru gereÄŸi pederinden etkilenmemesi mümkün deÄŸildir. 

DeÄŸinmek istediÄŸim konuda muhterem pederlerinin düÅŸünceleri ne 

olacaktır, bilemiyorum…

    Müellif, Namık Kemal Zeybek ile ilgili kanaatini anlatırken 

-aynı okulda beraber okudukları yıllarda- Necip Fazıl, Ziya Gökalp

taraflılığı yüzünden kırgınlığından bahsetmektedir. Kendisi,

Ä°slami çizgide olan N. Fazıl'a, öbürü ise Türkçü bir çizgide Ziya

Gökalp'a sempati duyduklarını ifade ediyor… 

    Bir sonraki sayfada ise aynen ÅŸöyle demektedir: "Nedense 

ırkçılar,Müslümanlığa hürmetkarları da dahil Ä°slam'ı her zaman 

davaları yönünden zaafa uÄŸratıcı bulmuÅŸlardır!… "Takip eden 

sayfalarda; "Namık Kemal için takdir eden sözcüklerin akabinde, 

tasavvufi yanmışlığa düÅŸmemesini gönülden arzu etmektedir. 

Aynı zattan o kadar yakınlık ve dostluk gördüÄŸünü, bakanlığı 

dönemindeki uygulamalarını; "Tarikat özentilerine kültür ve sanat 

programları yaptırması" dışında baÅŸarılı  bulduÄŸunu ifade etmektedir.

Diyeceksiniz bundan sana ne... Bana ne diyemediÄŸim için bu makaleyi 

yazıyorum. Çünkü öze dönüÅŸ hareketinde yelpaze çok geniÅŸ ve

çok baÅŸlıdır. Bugün için birlik ve beraberlik pek mümkün 

görünmemektedir. Hal böyle iken bu yelpazenin deÄŸiÅŸik noktasındaki 

kiÅŸi ve cemaatler itidalli olmak zorundadır. Üstelik insanlık 

tarihinden günümüze  kadar intikal eden kanun hükmündeki deÄŸerlerin 

bir çırpıda lüzumsuzluÄŸundan bahsedilmesinin hiç de yeri ve zamanı 

deÄŸildir. Birinden  bahsederken, efendim çok iyi hoÅŸtur, ama bir de 

çorbayı bardakla içmese... Ä°çer efendim zevk onun, çorbanın, tabakta

içileceÄŸine dair bir emir var mı? Ayrıntılarda dahi yaklaşım böyle 

olmalıdır. Sayın müellifin Necip Fazıl için aynı cephede olan 

arkadaşlarına karşı tavrı, bana pek samimi gelmedi. Necip Fazıl,

Abdülhakim Arvasi Hazretleri'nde kendini buldu. Namık Kemal de aynı

metodu takip eden bir aydındır. Siz Necip Fazıl kültür 

organizatörlüÄŸü  baÅŸkanlığını onu tanımadan mı yürütüyordunuz. 

Bu Mütefekkirimizin tasavvufı hayatı iliklerine kadar sindirmiÅŸ 

olduğunu bilmem hatırlatmaya gerek var mı?

     Her insanın tasavvufa bakış açısı bir olmayabilir. Her inanan

İnsanın istifade ettiği kaynağın da aynı olmaması (temel kaynaklar

 hariç) gayet doÄŸal bir sonuçtur. Kendi mürÅŸidi haricindekilere 

bakış ve  üslûp çok daha saygın ve itidalli bir tavırla 

sergilenmelidir. Aksi,  doÄŸru da olsa kargaÅŸaya götürür. Ä°tilaf 

rahmettir, ama bu ÅŸekilde  olanı deÄŸil, üstelik tarihi vetire 

içerisinde ÅŸöyle bir bakacak olursak,en büyük hizmetleri yapanlar, 

günümüze kadar dahi aydınlığından halen istifade edilenler, 

yaratıcısına yaratılanların en yakın olarak bilinenler, o kutlu 

yolun yolcuları deÄŸil midir. DoÄŸrusu alındım. O mübarek insanlar 

adına alındım. 

     Tilki  Tuzağı'nı okurken, halet-i ruhiyem buydu. Sabit 

fikirli ve doÄŸma deÄŸerlerim mi var? Her ÅŸeye açığım. Yine de Tilki 

Tuzağı okunması gerekli bir  güzel eserdir…

Sıddık DEMİR