Ercan Arslaner(*)

Bazı zamanlarda insanın konumuna göre yer demir, gök bakır olur. Nereye gitseniz çaresiz kalırsınız, bir samimi ve yiÄŸit insanla karşılaşıncaya kadar. Zaman gösterdi ki Allah’ın keremini unutmamak gerekirmiÅŸ. Ben de Ankara gibi bir yerde kapıdan kapıya çareler ararken Dr. Saadettin Bilgiç’e rastlayıncaya kadar bu mutluluÄŸa eremedim. MeÄŸer tüm sıkıntılar içinde bile Allah’ın keremini unutmamak gerekiyormuÅŸ.

Yıllarca verdiÄŸiniz gayret sonucu bulunduÄŸunuz yere ümitlerle gelirsiniz. Ä°deal ve ümit dolu çalışırken uzunboylu, düÅŸük suratlı insanlar sinsi bakışlarıyla niyetlerini belli ederken yerinizden kaydırılırsınız.

ÖÄŸretmen Okulu edebiyatöÄŸretmeliÄŸinden bir Ortaokula veriliyorsunuz ve hiç kimse size bir ÅŸey söylemiyor. Üstelik ortaokul öÄŸretmeni olmayan bazı kiÅŸiler bu okullara atanmışlar. Buna raÄŸmen siz branÅŸ dışı atanıyorsunuz. Åžikayetçi olduÄŸunuz halde okul müdürünün kılı bile kıpırdamıyor.

O günlerde dünyaya gelecek çocuÄŸumun yüzüne hasret yollara çıktım. Tahsile devam için Ankara’ya tayin amacıyla yanımdaki Selami Bey kardeÅŸin rehberliÄŸiyle kapıları aşındırmaya baÅŸladım.

Åžair “Her doÄŸan günün bir dert olduÄŸunu insan bu yaÅŸa gelince anlarmış.” Diyerek sıkıntılı insanları tasvir etmiÅŸ sanki. Benim sıkıntım ise ideolojikmiÅŸ. Hiçbir suçum olmadığı halde ideolojik suçlanmışım.

 “Son ümittir!” diyerek vatan sevgisine güvendiÄŸimiz insanlara gittik. Onlar ise “Sizin isteÄŸiniz cebimde deÄŸil ki çıkartıp vereyim.” Diyerek son noktayı koyuyorlardı. Onlar arasında bir insan vardı. O sanki politikadan kaçarcasına onun içine dalmış gidiyordu. Yine durumu Selami mecliste gördüÄŸümüz bir mebus Beyefendiye anlattılar. O da yanında bulunan bir vekile: “Hocam arkadaÅŸların iÅŸine bakıver!” dedikleri zaman önümdeki duvarların yıkıldığını sandım sanki. Bana rehberlik eden Selami kardeÅŸimle birlikte gittiÄŸimiz bu son hamlemiz boÅŸa çıkmadı.

Bu baÅŸvurular sırasında bazı politikacıları tesadüflerle, bazı politikacıları oldukça yakından tanıdık. Dr.Saadettin Bey onlar arasında en samimi, en güvenilir bir insan olarak görünüyordu.

Henüz kararname elime verilmese de büyük bir ümitle içimiz, dışımız neÅŸe doluyordu. Ä°ÅŸin önemli yanı bazı yakınlar Ankara’ya nakil kararnamesini gösterdiÄŸim zaman bile inanamıyorlardı.

Artık yer demir, gök bakır deÄŸildi. Bütün karamsarlıklara raÄŸmen Dr. Saadettin Bilgiç Bey gibi bir deÄŸerli insanı tanımıştık.Tayin muameleleri yapılırken sicil dairesinden bir Bayan “Aslında bu iÅŸ yasaktır ama sana sicilini göstereyim .” dediler. ”Ercan Arslaner çok geniÅŸ bir genel kültüre sahiptir. Yalnız ÅŸimdilerde gerici bir dini çevre içindedir.” gibi sözlerle 1965’li yıllara göre zehirlerini kusmuÅŸlardı.

Åžimdi 2012 yılını yaşıyoruz ve geçenlerde duyduÄŸum bir haberden dolayı dilimden “Allah rahmet etsin kelimeleri döküldü. Zaman süzgeci Koca Reis’i alarak bize unutulmaz hatıralar bırakmıştı geride.

Onun sıra dışı, unutulmayacak anılarından biri: Bir köylü vatandaÅŸ yanına girmek için sıra bekliyordu. Dışarıya sevinç ve huzurla çıktılar. MeÄŸer Koca Reis bu ÅŸahsa çiftini, çubuÄŸunu kaldıracak iki öküz (sığır) parası vermiÅŸler. O “Ben herkese nasıl iki öküz parası verebilirim diyebilirlerdi” fakat o hiç ileri geri konuÅŸmadan parayı veriyor ve bir ailenin neÅŸelenmesine sebep oluyordu..

Zaman, zamanla deÄŸerli deÄŸersiz her canlıyı alıp götürüyor. O da bir fani olarak aramızdan ayrıldı ama kalbimizdeki sevgisi hiçbir zaman kaybolmayacak, sönmeyecektir. Yeri cennet, ruhu ÅŸad olsun. Ebediyete
göçen ve yaÅŸayan tüm aile fertleri ile birlikte iki cihan serverine
komÅŸu olsunlar...  Ercan Arslaner                                    

 (*) Almanya (Hannovver) E. EÄŸitim ateÅŸemiz

 Not: Merhumla ilgili diÄŸer yazılar:
http://www.kriter.org/index.php?option=com_content&task=view&id=2287&Itemid=52