DEĞİŞMEYEN GÜNDEM
ADALET OLGUSU 
Metin Önal MengüÅŸoÄŸlu - Nida'dan
“ÖTESÄ°NÄ° SÖYLEMEYECEĞİM”
Hatırımda bir fıkra bir de tarihi hadise var; o da adeta fıkra gibi. Üzerinde düÅŸüneceÄŸim konuyla alakalı olduklarını sanıyorum. Muhtemelen okuyucularım söz konusu alakanın benden daha erken farkına varacaklardır. Malumdur ki Nasreddin Hoca bir gece sokak lambası altında bir ÅŸey
arıyormuÅŸ. Oradan geçen adamın biri hocaya sormuÅŸ: “Ne arıyorsun? Bir ÅŸey mi kaybettin?” Hoca: “Evet. Evin anahtarını kaybettim.” demiÅŸ, Adam:”Evin anahtarını burada mı kaybettin?” diye sorunca Hoca:”Hayır. Kapının önünde kaybettim” demiÅŸ. Bunun üzerine adam:”KaybettiÄŸin yerde arasana Hoca!”deyince Hoca: “Görmüyor musun? Orası kapkaranlık ama burası aydınlık” diye cevap vermiÅŸ.
Uri Arlov (eÄŸer ismini yanlış okumuyorsam) isminde barışçı bir Ä°srailli gazeteci var. O anlatıyor. Diyor ki: “Çarlık Rusya’sında bir Yahudi gencini Osmanlı ile (Türklerle) savaÅŸmak üzere Ruslar askere almışlar. Askere gitmeden önce annesiyle vedalaşırken annesi bu gence sıkı sıkı tembih etmiÅŸ: “OÄŸlum çok dikkatli ol. SavaÅŸa gittiÄŸin zaman önce bir Türk öldür sonra biraz dinlen. Sonra bir Türk daha öldür ve yine dinlen. Yani çok fazla canını yorma.” Bunun üzerine oÄŸlu annesine: “Ya Türk beni öldürürse?” diye sorunca annesi: “Niye oÄŸlum? Sen onlara ne yaptın ki?” diye cevap vermiÅŸ.
YaÅŸadığımız dünyada insanlara zulmedenler, geçmiÅŸteki gibi insanları zeytinyağı ile yaÄŸlanmış kazıklara oturtmuyorlar. Ä°ÅŸkence odalarında insanların etlerini çok fazla bükmüyorlar. Åžimdi bir ülkedeki insanlara zulmetmek istedikleri vakit, o ülkeye demokrasi, insan hakları, adalet, özgürlük getirmek vaadiyle giriyorlar. Kibarca o ülkeyi iÅŸgal ediyorlar. Elbette uçaklar, savaÅŸ helikopterleri, uzun menzilli füzeler ile üç beÅŸ salvo yapıp muhtemel isyanların önünü alıyorlar. Bu arada füze ve bombalardan üçü beÅŸi Pazar yerlerine, hastanelere, yaÅŸlı yurtlarına düÅŸüyor ÅŸaÅŸkınlıkla. Bu kadarı da kendilerine demokrasi nimeti bila bedel sunulan toplum tarafından hoÅŸ görülmelidir. EÄŸer iÅŸgalci neferlerden birisini o ülke fedailerinden birisi kasten öldürür yahut yaralarsa “Biz size ne yaptık ki? Size özgürlük, adalet, demokrasi ve eÅŸitlik getirdik” diyorlar. Bugünkü dünyamız tıpkı yukarıdaki fıkraların haline döndü. Zulüm günümüzde büyük bir deÄŸiÅŸim yaÅŸadı. Artık gittiÄŸi yere elektrikli sandalyeler, falakalar götürmüyor. Özgürlük, adalet, insan hakları götürüyor. Ama ne hikmetse gittiÄŸi ülkede önceleri günde bin tane çocuk zatürreeden ölürken on bin tane çocuk ölmeye baÅŸlıyor. Demek ki çaÄŸdaÅŸ özgürlükler böyle gerçekleÅŸiyor. Bu özgürlüÄŸün, adaletin içine kim hissettirmeden fitne karıştırıyorsa, insanların ölümü birden on misline çıkıyor. Modern dünya henüz bunun izahını yapamadı. Belki bir gün yapar.
Fransız sömürgesi olan Cezayir 1950’li yıllarda yeni yeni özgürlük mücadeleleri baÅŸlatıyordu. O tarihlerde Türkçe yazan ÅŸairin birisi bir ÅŸiir kaleme almıştı. Bense bu satırları kaleme alırken sanki yeni bir mecmua yayınlıyormuÅŸ heyecanı içerisindeyim. ÇaÄŸdaÅŸ zulümler, onların karşısında kendi konumum ve ısrarla okunmasını istediÄŸim bir ÅŸiir. Mecmuamda sürekli asık suratlı makaleler, insan zihnine çok yük getiren denemeler, aşırı bilimsel (!) sözler söylememeye; aksine bunu sanat, estetik, ahlak deÄŸerleriyle ortaklaÅŸa seyyar bir biçimde zihin ve kalplerimizde yaymaya çalışıyorum. Bu mecmuada bahsettiÄŸim biçimde yükü ağır denemelerin yanına onları biraz hafifleten, yine aynı menzile ve hedefe vuran ÅŸiirler, estetik deÄŸerler, ahlaki ilkeler ve fıkralar da katıyorum.
Ä°ÅŸte Cezayir bağımsızlık savaşında ÅŸair Sezai Karakoç’un çok genç yaÅŸlarda olduÄŸu bu dönemde kaleme aldığı “Ötesini SöylemeyeceÄŸim” isimli ÅŸiir böyle bir örnektir. Åžair, 12 yaşındaki bir kız çocuÄŸunun aÄŸzından “Ötesini SöylemeyeceÄŸim” diyor. Ä°ÅŸgalcilerle hayal dünyasında bir hesaplaÅŸmaya giriÅŸiyor. Ülkesine gelen ve hemen iktidarı eline alan, yerli unsurlardan hiç birisine benzemeyen bu ‘yabancı’ unsurun, bir an evvel def olup gitmesidir kızın dileÄŸi. Bu maksatla kendince kimi mücadele yöntemleri bulacaktır. Mesela iÅŸgalci subaylardan birisinin, karısından gizlediÄŸi sevgilisi olduÄŸu anlaşılan Matmazel’in üzerine, bir akrep atabilecektir. Akrepten nasıl sakınılacağını bilemeyen Matmazel, herhalde feryadı kopartıp ülkeyi terk edecektir. Bu yabancı unsur gelmekle yetinmiyor, beraberinde kendi hayat standardını, ÅŸapkalarını filan da getiriyor. Ä°ÅŸte ‘yerli’ unsurun buna tahammülü yoktur. Sorun sadece ÅŸapka da deÄŸildir. Giydikleri gömlekten yiyip içmelerine kadar her ÅŸeyleri ‘yabancı’dır onların. Birbirleriyle kurdukları mahrem münasebetler ise ayıplıdır. Öyle ki küçük kız yabancıların kendi aralarında nasıl yaÅŸadıklarına dair, istemeden tanık olduklarını anlatsa, annesi onun aÄŸzına biber sürecektir. Çünkü o kadar ayıp iÅŸler yapmaktadırlar bu yabancılar.
Evet, ülkesini iÅŸgal etmiÅŸ yabancılara dair, 10-12 yaÅŸlarındaki bir kız çocuÄŸunun gözünden, hayal/düÅŸ dünyasından aktarılmış bu acı ÅŸiir, eÄŸer okursanız muhtemelen sizin de kalbinize dokunacaktır. Türk 1923 devrimlerinin niteliÄŸi daha önceleri de söylenilip durulduÄŸu gibi “gardırop devrimciliÄŸi”dir. Ä°nsanların ruhuna, kalbine, düÅŸünce dünyasına giremeyeceÄŸini, müdahale edemeyeceÄŸini bilenler, 1923’te bir gardırop devrimciliÄŸi yaptılar. Ä°nsanların kılığını, kıyafetini deÄŸiÅŸtirdiler. BaÅŸka hiçbir ÅŸey yapamadılar. Ve o gardırop devrimciliÄŸi ısrarla gazeteler ve televizyonlar vasıtasıyla topluma dayatılmaktadır. Toplumun son seksen küsur yıllık ömrüne damgasını vuran bu baskıcı zihniyet, her gün bir biçimde salvolarını, hücumlarını çocuk, yaÅŸlı, inançlı, inançsız demeden halkın üzerine salmaktadır. Böylece tahakkümünü sürdürmek üzere ana gündemi oluÅŸturmaktadır. Bu gündemden çıkmak çok kolay deÄŸil. Çünkü herkes aynı sokaklarda yaÅŸamaktadır. Üstelik toplumdaki her kesim bir diÄŸerinin kadim akrabasıdır. Herkes herkesin bizimkileridir. Kimsenin tohumları dışarıdan atılmış da deÄŸildir. Sonuçta hısımlar, akrabalar, yakınlar, edindikleri sosyal, siyasal kimlik ve farklı inançlarıyla birbirlerinden uzaklaÅŸmışlardır. Bazen fikir ayrılığından ötürü akrabanın akrabaya ettiÄŸini iÅŸgal güçleri bile reva görmemiÅŸtir. Ä°ÅŸte asıl acı veren iÅŸgal de böyle bir ÅŸey olsa gerektir. Gündemi tayin yetki ve hürriyetini insanların elinden alarak onları aktüel gündeme mahkûm etmek korkunç bir zulüm olsa gerektir.
Ä°ster yerli isterse yabancı olsun deÄŸil mi ki iÅŸgalcidir, onların tayin ettiÄŸi gündeme zorlanmak asla hukuk kavramıyla telif edilemez. Ä°nsanların elinden gündemlerini serbestçe tayin etme hakkını almak gayr-i hukukidir. Adil deÄŸildir. Kötülük, yanlışlık ve tehlike bütün bunları hukuk içindeymiÅŸ gibi göstermekte toplanmaktadır. Ne yapıp edip her ÅŸeyden evvel bu yabancılaÅŸmış zihniyetin, toplumu içine çekmeye çalıştığı gündemden zihin ve kalpleri sıyırmak, kurtarmak gereklidir. Her gün evden çıkarken veya evin içinde hayata yeniden baÅŸlarken, o gününüzün gündemini, düÄŸmesini tıklattığınız televizyondan size akan haberler veya gazetelerden aktarılan bilgiler mi belirliyor? Yahut sokaktan geçerken iÅŸittiÄŸiniz sese göre mi o günkü programınızı ayarlıyorsunuz? “Bugün dünden ziyade ne yapmalıyız? Dünküne benzemeyen bir gün yaÅŸamak için kendimize ne eklemeliyiz?” diye kendi gündemini kendisi tayin etmedikçe veya etmeye baÅŸlamadıkça, insanlar gündem köleliÄŸinden kurtulamazlar. Kurtulamadıkları müddetçe de o gardırop devrimciliÄŸi insan ruhunu, kalbini esir etmeye, kendisine uÅŸak kılmaya çalışacaktır.
ADALET VE EŞİTLİK
En büyük iÅŸgal zihin ve kalplerin iÅŸgalidir. Orada yalancı gündemler cirit atmamalıdır. Zulüm, adalet, kıst gibi kavramlar doÄŸru anlaşılmalıdır. Yoksa insan saadet dediÄŸimiz saÄŸlıklı yaÅŸama modeline, bir ömür hasret kaldığı gibi, ahrette de eriÅŸemez. “EÅŸitlik” diye bir kavram var. Çokça kullanılıyor. Bir takım hadis metinlerinin tercümelerine bile sokmaya çalışıyorlar. Kur’an’ı meallendirirken de bazı Arapça kelimeleri eÅŸitlik olarak TürkçeleÅŸtiriyorlar. Esasen hayatta eÅŸitlik diye bir durum yoktur. Özellikle de Allah’ın yaratışında, fıtratta, eÅŸyada, nesnelerde asla eÅŸitlik olgusuna rastlayamazsınız. Sözgelimi bir elma diktiniz. Ürün verdi. Topluyorsunuz. Neticede elma. Kökünü aynı biçimde beslediniz ve ürün verdi. Peki, elmaların hepsi birbirine eÅŸit mi? Gram, renk hatta bazen tat itibariyle eÅŸit mi? Veyahut bir terazi aldınız elinize. Bir tarafına bir kilo pirinç, diÄŸer tarafına da bir kilo bulgur koydunuz. Bu ikisi birbirine eÅŸit mi? Yani bulgurla pirinç birbirine eÅŸit mi? Denk ama eÅŸit deÄŸil. Çünkü biri bulgur diÄŸeri pirinç. Bir kardeÅŸimizin torunları olmuÅŸtu. Farklı yumurta ikizleri. Aynı annedendiler ama biri baÅŸka görüntüde ve karakterde diÄŸeri baÅŸkaydı. Ä°kizler genelde birbirine benzerler. Yine de birbirlerine tıpatıp eÅŸit olmuyorlar. Son 200-300 yıldır adalet (adl) kavramı sürekli eÅŸitlikle özdeÅŸ sanılmaktaydı. Birileri bunu mahsus yapıyor olabilir. Bence hayatın vasat akışını ve temiz fıtratı bozmaya yönelik bir çabadır bu. Altında evrensel bir fitne yatmaktadır kanaatimce. Mesela kadın erkeÄŸe eÅŸittir diyorlar. Kim gönülden inanıyor bu saçmalığa? Ne münasebet? Niye eÅŸit olsun? Kadın ve erkek birbirlerine eÅŸ olurlar ama eÅŸit oldukları görülmemiÅŸtir. Bu sebepten adalet kavramını Türkçede biraz da doÄŸru karşılayan denklik kelimesi üzerinde durulmalıdır.
Adaletin iki tipi, iki boyutu vardır kanaatimce. Birinde insanın basiretiyle idrak ettiÄŸi konular kapsam alanına girer. Bu daha ziyade hâkimlerin ve hekimlerin yaptığı, uyguladığı, uÄŸraÅŸtığı alandır. Yani hâkimler bir suçu operasyona tâbi tutarlarken, ÅŸahitlerini, hafifletici/ağırlaÅŸtırıcı sebeplerini, mevkiini, makamını, zamanını, dönemini, kiÅŸilerin yapılarını, ağır/hafif tahrikleri hesaba katarak, inceleyerek (d)okurlar. Mümkün mertebe adalete en yakın hükmü verirler. Verilen hüküm, yargılayan hâkimin iz’anı, görüÅŸü, bakışı, basireti sonucu ortaya konan bir kanaattir. Adaletin ta kendisi olma ihtimalini de unutmadan söylersek, bu tip sonuçlar genellikle adalete en yakın olandır. Tam adalet bu yolla saÄŸlanmasa bile, mümkün mertebe hakkaniyete denk mi deÄŸil mi ona bakılır. Ama ortada asla eÅŸitlik diye bir ÅŸey yoktur. Söz konusu bile edilemez. Neyin eÅŸitliÄŸi konuÅŸulacaktır? Cezanın suça eÅŸitliÄŸi mi? Böyle bir ÅŸey mümkün deÄŸildir. EÅŸitlik mümkün deÄŸil lakin insan eliyle bu boyutta adalete en yakın olan hükmü arama çabası üzerinde konuÅŸulabilir.
Adaletin bir diÄŸer boyutu nedir? Elinize teraziyi alır, o aletle bir ÅŸeyler tartarsınız. Bu da bir tür denklem arama çabası deÄŸil midir? Ä°ÅŸte bu boyut da adalet kavramının içerisinde mütalaa edilir. Tabir caizse daha çok tanıklık edilen âlemde, duyularla kavrayarak iÅŸlenilen bir denkleÅŸtirme faaliyetinin adıdır bu. SaÄŸlıklı çalışan duyuların insan zihni ve kalbine çok fazla iÅŸ yüklemediÄŸi bir ölçme biçimidir.
Sonuç olarak adaleti bu açıklamalar düzleminde ikiye ayırmak mümkündür. Biri daha çok gaybî, tasavvurî bir adalet ortaya koyma çabasıdır. DiÄŸeri de ÅŸahitli, gözün gördüÄŸü, aletin ölçtüÄŸü bir adalet arama çabasıdır. Bir de misliyle karşılık verme biçiminde adalet söz konusudur ki buna kısas da diyebiliriz. ÖrneÄŸin bir alışveriÅŸe girmiÅŸsinizdir. Bu alışveriÅŸte birisi size “selamun aleykum” demiÅŸtir. Siz de “ve aleykum selam ve rahmetullah” dersiniz. EÄŸer sadece “ve aleykum selam” ÅŸeklinde karşılık vermiÅŸseniz “adil” davranmış olursunuz. “ve aleykum selam ve rahmetullah” diyerek mislinden biraz fazla ilave ederseniz ihsanda bulunmuÅŸ olursunuz. Ä°hsan, bir iyiliÄŸe mislinden fazla karşılık vermektir. Bu davranış modeli tersinden bakılarak, bir kötülüÄŸe de mislinden az karşılık vermeyi gerektirir. Kur’an-ı Kerim adaletten çokça bahseder. Mesela “size saldırana misliyle karşılık verin” denilir Bakara suresi 194. ayette. Size yapılan kötülüÄŸün karşılığı onun gibi bir kötülüktür (seyyie). Böylesi bir tutuma adalet denilebilir. Bu adalettir ama biraz evvel zikredildiÄŸi gibi ihsan, size yapılan bir iyiliÄŸe daha ziyadesiyle, kötülüÄŸe ise eksilterek karşılık vermektir.
Kur’an’da karşılaÅŸtığımız “kıst” diye bir kavram vardır. Kıst kavramı kiÅŸinin münasebete girdiÄŸi kiÅŸiden, kendi verdiÄŸine denk faydalar elde etmesine deniliyor kabaca. Hani alışveriÅŸteki adaletten söz açmıştık. Burada olaya insafı katarak benzer bir ÅŸekilde, mümkün olan adaleti arar insanlar. Kıst’ta sizin haricinizdeki bir vukuatı çözme veyahut sizin dışınızdaki nesneleri ölçme, biçme, tartmadan ziyade, bizzat kendinizin de içinde bulunduÄŸu bir paylaşım söz konusudur. Siz olayın bizzat tarafısınızdır. ÖrneÄŸin 1 ton mercimeÄŸi bir arkadaşınızla paylaşırkenki ölçüde, bir kilo sana bir kilo bana derken, bu paylaşımda adaleti gözetmeye kıst denir. Dikkat edilirse dilimize “kısmet” diye girmiÅŸ bir kelime vardır. Kısmet, kıst’tan türemiÅŸ bir kelimedir. “Benim kısmetime bu düÅŸtü” derken, “benim hissem, payım bu, karşımdakinin hissesi de öbürüymüÅŸ” demek istiyordur insanlar. Mesela Yunus sûresi 4. Ayette “ iman edip salih amel iÅŸleyenlere hisseleri (kıst) verilir” derken Kur’an-ı Kerim bu kelimeyi kullanıyor. Yani burada bizzat siz iman edip, salih amel iÅŸliyorsunuz. Allah da Kendi ikramından, rahmetinden sizin hissenize düÅŸen payı ölçülü bir biçimde hiç eksiltmeden veriyor. Elbette Rabbimiz Rahman ve Rahim olduÄŸu için ziyadesiyle verecektir. Tartıyı yani “kıst”ı yapın, terazide eksik göstermeyin demek ne demektir? Karşılıklı, yani içinde bizzat bulunduÄŸunuz (çünkü siz parayı, karşınızdaki de malı kazanacak) bir durumda ölçüye ve hisseye dikkat ve özen göstermek demektir. KiÅŸinin kendi hissesini almasından önce baÅŸkasının payını hakkıyla verme iÅŸidir bu. Hucurat suresi 9. ayette, “kıst ile davranın, Allah muksitîni sever” denilir. Yani herhangi bir olayda hisseleri paylaÅŸtırma iÅŸi size düÅŸmüÅŸse, iÅŸte orada adaletli olma çaÄŸrısıdır bir bakıma bu ayet-i kerime. Ä°nsan kendi kısmetini elbet gözetecektir, onun fıtratı, yaÅŸama arzusu ve hatta ödevi bunu gerektirir. Ancak ötekilerin de kısmetine tecavüz etmeden, asla ölçüyü kendi lehine kaçırmadan yerine getirecektir. Zaten kıstas, içinde sizin de bulunduÄŸunuz bir durumda terazilemek demektir. Mesela dilimize geçmiÅŸ taksim/taksimat kelimesi. Taksim ederken ölçülü hareket etmek. Kendine biraz daha fazla alma çabasına girmemek. Diyelim ki müÅŸteri ve siz varsınız. Ä°ÅŸte baÅŸka kimsenin olmadığı bir yerde Allah’ın sizi gördüÄŸünü ve bu ölçüp tartma iÅŸini kendi lehinize çevirmemenizin gereÄŸini anlatan bir inceliktir kıst hali. Tekrar ayete dönersek: “Kıst ile davranın. Allah muksıtîni sever.”
Yine kasem kelimesi buradan türemiÅŸtir. Kasemin Türkçe karşılığı yemindir. Yemin kelimesi hatırlanınca ortaya enteresan bir münasebet çıkmaktadır. Sormalıyız insanlar nerede yemin ederler? Yeterli miktarda ÅŸahidin bulunmadığı, ÅŸahitli olmayan bir olayda yemin edilir. Zaten ÅŸahit varsa yemine gerek yoktur zira orada ÅŸahitler dinlenir, karar ona göre verilir. Yeminde ise insanlar yerine olaya Allah ÅŸahit kılınır. “Allah ÅŸahit ki ben bunu doÄŸru ölçtüm” gibi. Evet, kasemde ÅŸahit yoktur bu sebepten insanlar yemine davet edilirler. Yemin Allah’tan baÅŸkası adına yapılamaz. Allah’tan baÅŸkası adına yapılan yemin Müslümanların nazarında bir nevi ÅŸirktir. Çünkü en yüce ve kudretli olan, o iki kiÅŸiden baÅŸkasının olmadığı yerde her zaman bulunan yalnız Allah’tır. Ä°ki kiÅŸinin üçüncüsü yalnız Allah’tır. BaÅŸka birinin varlığını farz etmek ÅŸirktir. Falan zatların gaybı bildiÄŸini söylemek, falan falcının gelecekten haber verdiÄŸine inanmak, elbette Allah’ın kudretine ortak koÅŸmak anlamı taşır. Kasemle yani olur olmaz biçimde yemin ederek teminat vermek, ulu orta her hadisede Allah’ı ÅŸahit tutmak, mümin kullara yakışmaz. Bu gibi tutumlardan çokça sakınmalıdırlar. Üç kuruÅŸluk dünya malı için yalancı tanık durumuna düÅŸmemelidirler. Esasen imanın yapı taÅŸları saÄŸlam olmadığı vakit insanlar bu yöntemlere tevessül ediyorlar. Çok az ve geçici dünyalıklar uÄŸruna bazen insanlar yalan yere yemin ederek Allah’ı bile iÅŸin içerisine karıştırmaktan utanmıyorlar. Vay onların haline! Böylesi bir durumda insanın bütün tüyleri ayaÄŸa kalkmalı, isyan etmelidir kendisine.
Başından beri anlatmaya çalıştığımız ÅŸudur ki Allah, insanlara muhteÅŸem belaÄŸatı bulunan bir metni kılavuz olarak göndermiÅŸtir. Hangi kelimesine dokunsanız, hangi türevlerine rastlasanız, hangi âyeti üzerinde düÅŸünseniz size bir beÅŸerin beceremeyeceÄŸi geniÅŸlikte sonsuz ufuklar açmakta, yollar göstermektedir. En önemlisi de bu kelime, türev ve cümleler arasındaki olaÄŸanüstü baÄŸ yani tevhittir. Âyetlerin aralarına daldıkça her adımda zincirin yeni bir halkasının tamamlandığını, bunun da kalbinizi hiçbir kuÅŸkuya yer bırakmayacak biçimde tatmin ettiÄŸini görüyorsunuz.
|
"gündem köleliği"
Yazar Fahri açık 2009-09-15 03:36:41
yazıda, hemfikir olduğum ve itiraz edeceğim pek çok nokta birlikte mevcut. ama ben yazarın, "Gündemi tayin yetki ve hürriyetini insanların elinden alarak onları aktüel gündeme mahkûm etmek korkunç bir zulüm olsa gerektir.. o gününüzün gündemini, düğmesini tıklattığınız televizyondan size akan haberler veya gazetelerden aktarılan bilgiler mi belirliyor?. gündem köleliği.." tespitini hepsinden çok önemsiyor ve zıt görüşte ama bu hususu destekler mahiyette aşağıdaki yazıyı alıntılayarak paylaşmak istiyorum.
*PAVLOV'UN KÖPEKLERI VE REFLEKS KIRILMASI*
PROF. DR. KEREM DOKSAT
PSÄ°KÄ°YATRÄ°ST
BİLİRSİNİZ, ÜNLÜ RUS FİZYOLOG PAVLOV, KÖPEKLERİNE ET VERİRKEN ZİL
ÇALINCA VE BUNU ÇOK KEZ TEKRARLAYINCA, ZİL SESİNİ İŞİTTİĞİNDE ET
GÖRMEDEN DE HAYVANIN SALYASI AKMAYA BAŞLAR.
BU, "ÅžARTLI REFLEKS"TÄ°R.
HAYVANIN "TABÄ°ATINDA OLMAYAN" BIR UYARAN (ZÄ°L SESÄ°), ONU "TABÄ°ATINDA
OLAN" ETİ GÖRMÜŞ GİBİ HEYECANLANDIRMAKTADIR.
EĞER SÜREKLİ OLARAK ZİL ÇALAR AMA HİÇ ET GÖSTERMEZSENİZ, BİR SÜRE SONRA ŞARTLI REFLEKS SÖNER.
DEVAMIN SAĞLANMASI İÇİN ARADA BİR ET GÖSTERİLEREK REFLEKS
PEKÄ°ÅžTÄ°RÄ°LMELÄ°DÄ°R.
HİÇBİRİMİZ DÜNYAYA TÜRK, MEKSİKALI, SÜNNİ VEYA KATOLİK OLARAK GELMEYİZ.
BUNLAR BİZE ÖĞRETİLEN DEĞERLER, BİR BAŞKA DEYİŞLE, ŞARTLI REFLEKSLERDİR.
EĞER PEKİŞTİRİLMEZLERSE, ZAMANLA SÖNERLER.
BIR GÜN PAVLOV'UN ENSTİTÜSÜNÜ SU BASAR. KÖPEKLERİN BIR KISMI BOĞULUR, BIR KISMI DA GÜNLERCE KORKUYLA TİTREŞİR ÇÜNKÜ ÖLÜMDEN ZOR KURTULMUŞLARDIR.
KURTARILABÄ°LENLER TEKRAR ENSTÄ°TÃœYE TOPLANIR.
PAVLOV ZİL ÇALAR, KÖPEKLERDE TIK YOKTUR.
ÅžU MÃœTHÄ°Åž SONUCA VARIR PAVLOV:
AÄžIR TRAVMALAR, ÅžARTLI REFLEKSLERÄ° ORTADAN KALDIRMAKTADIR.
HAYVAN EN DOĞAL, EN İLKEL DURUMUNA GERI DÖNMEKTEDİR.
BIR YANDAN HER GÜN GÜNEYDOĞU ŞEHİTLERİ İÇİN "KANLARI YERDE KALMAYACAK" DENMESİNE RAĞMEN KANLARIN SÜREKLİ "YERDE KALMASI",
BİR YANDAN "ERGENEKON" DENİLEREK BÜYÜK BİR ÇOĞUNLUĞUNUN TEK SUÇU
"ATATÜRK'Ü SEVMEK" OLAN İNSANLARIN SABAHA KARŞI EVLERİNDEN ALINARAK
HAPSE ATILMALARI,
BÄ°R YANDAN ARABA YAKIP POLÄ°SE TAÅž ATARAK GELÄ°ÅžEN ETNÄ°K KALKIÅžMALAR…
HEPSÄ°NÄ° TOPLARSANIZ, TEMEL GÃœVENLÄ°K DUYGUSUNUN ARTIK ZATEN ORTADAN
KALKTIĞINI GÖRÜRSÜNÜZ.
PAVLOV'UN KÖPEKLERİNDEKİ GİBİ, AĞIR TRAVMALARLA BİZİM DE ŞARTLI
REFLEKSLERÄ°MÄ°Z (MÄ°LLÄ° DUYGULARIMIZ VE TEPKÄ°LERÄ°MÄ°Z) KIRILIYOR.
EMPERYALISTLER SÄ°NSÄ° SAVAÅžLARINDA PSIKOLOJI BÄ°LÄ°MÄ°NÄ° KULLANIRLAR.
MESELA ERMENILERLE TÜRKLER ARASINDA ULUSAL BIR DÜŞMANLIK MI VAR, ORADA PSIKIYATRIST VAMIK VOLKAN GIRER DEVREYE VE BU DÜŞMANLIĞIN KÖKENLERINI "İNCELER" (!)
BURADA IZLENEN YOL, ABD'NİN TEHDİT OLARAK GÖRDÜĞÜ ULUSLARIN ULUSAL
BİLİNÇLERİNİN, TARİHLERİNİN VE BENLİKLERİNİN SORGULANMASI,
"AÅžINDIRILMASI"DIR.
KISACASI, MILLI DUYGUNUN YOK EDILMESIDIR ETNIK PSİKİYATRİNİN GÖREVI.
BIR ULUSUN ULUSAL BÄ°LÄ°NCÄ°NÄ°, ULUSAL DUYGUSUNU VE REFLEKSLERÄ°NÄ° NASIL YOK EDERSÄ°NÄ°Z?
BUNUN DENENMİŞ, SINANMIŞ BİR YÖNTEMİ VARDIR:
"O ULUSUN TARİHSEL VARLIĞINI SORGULAMAYA AÇARSINIZ".
YANÄ° O ULUSUN TARÄ°HÄ°NÄ° YENÄ°DEN TARTIÅžIRSINIZ.
MESELA TÜRKLER KENDİLERİNİ KAHRAMAN BIR ULUS OLARAK MI GÖRÜYORLAR?
ONLARA NE KADAR KORKAK BIR ULUS OLDUKLARINI GÖSTERMEK GEREKİR.
YA DA TÜRKLER ATATÜRK'Ü ÇOK MU YÜCELTİYORLAR?
ONLARA ATATÜRK'ÜN NE KADAR SIRADAN BİRİSİ OLDUĞUNU GÖSTERMELİSİNİZ.
FARKINDAYSANIZ SON ON YILDIR TAM DA BÖYLESİ BİR DÖNEMDEN GEÇİYORUZ.
"DEMOKRATLIK", "TARTIŞMA KÜLTÜRÜ" ADINA NEYİ TARTIŞIYORUZ VE BİZDEN NEYİ KABUL ETMEMİZ İSTENİYOR?
DÄ°YORLAR KÄ°, "SÄ°Z SOYKIRIMCI BIR MÄ°LLETSÄ°NÄ°Z!
ERMENÄ°LERE SOYKIRIM UYGULADINIZ ..."
BÄ°Z DÄ°YORUZ KÄ°, "HAYIR, UYGULAMADIK !"
O ZAMAN DENİYOR Kİ: "TAMAM, MADEM UYGULAMADINIZ, BUNU TARTIŞALIM, ÖYLE SONUCA VARALIM".
SİZE MANTIKLI GELİYOR, "NASILSA SUÇLU DEĞİLİZ, TARTIŞMADAN GALİP
AYRILIRIZ" DÄ°YORSUNUZ.
AMA TARTIŞMA MASASI KURULDUĞUNDA EŞİT BİR TARTIŞMA ŞANSI OLMADIĞINI GÖRÜYORSUNUZ.
BAKIYORSUNUZ, TÜM TELEVIZYONLAR, GAZETELER, "AYDINLAR" SİZİN ERMENİLERİ KATLETTİĞİNİZİ YAYMAYA BAŞLIYOR. KANITLARI VAR MI ?
ELBETTE YOK.
AMA YALAN BİR KEZ YAYILDI MI VE YALANI SÖYLEYENLERİN SAYISI DA YETERİ
KADAR ÇOK OLDU MU, GERÇEĞİN SESİ BASKILANIYOR.
"HAYIR" DİYORSUNUZ, "GERÇEKLERI BİR DE BİZ ANLATALIM",
AMA ANLATAMIYORSUNUZ ÇÜNKÜ TÜM PROPAGANDA KANALLARI SİZE KAPATILMIŞ DURUMDA.
İŞTE O ZAMAN ANLIYORSUNUZ "TARTIŞMAYA AÇMAK" DENİLEN TUZAĞI.
_BU SÜRECİN SONUNDA, ULUSAL GURURU VE HASSASİYETLERI YÜKSEK İNSANLAR BİLE "ACABA" DEMEYE BAŞLIYOR, "ACABA GERÇEKTEN ERMENİLERİ BİZ Mİ KATLETTIK ?"._
"ULUSAL BENLÄ°KTE Ä°LK KIRILMA" YAÅžANIYOR...
PSÄ°KOLOJÄ°K HARBÄ°N ETKÄ°SÄ° BÃœYÃœK BIR HIZLA BU ÅžEKÄ°LDE YAYILIYOR.
SIRA KÃœRTLERE GELIYOR.
SIZDEN TARTIÅžMANIZI ISTIYORLAR.
TARTIÅžMA BAÅžLIYOR VE YINE KAYBEDIYORSUNUZ.
BIR DÜŞÜNÜN LÜTFEN, SON DÖNEMDE NELERI TARTIŞMAYA AÇTIK VE ŞİMDİ NEREDEYİZ:
BUGÜN MISAK-I MILLI'YI PEK ÖNEMSEMİYORUZ.
KIRMIZI ÇİZGİLERİ UMURSAMIYORUZ.
TÜRK DİLİNİN ÖNEMİ KALMAMIŞ.
BU ÜLKEDE FEDERASYON DA OLABILIR, ERMENILERDEN ÖZÜR DE DİLEYEBILIRIZ,
KÃœRTLERE "BIRAZ" TOPRAK DA VEREBÄ°LÄ°RÄ°Z.
KISACASI, ULUSAL VARLIÄžIMIZA AÄ°T HAYATI HER ALANDA KAYBETMÄ°Åž DURUMDAYIZ.
SIRADA NE VAR ?
ATATÃœRK VAR ELBETTE...
ÇÜNKÜ ÖNEMLI OLAN, ULUSAL ÖNDERLERİ YOK ETMEK.
O HALDE, ONUN NE KADAR ZALIM BIR DİKTATÖR OLDUĞUNU TARTIŞALIM.
ONUN ZAAFLARINI TARTIÅžALIM.
HATTA ONUN ANASINI BÄ°LE TARTIÅžALIM.
EVET, EMPERYALÄ°STLERIN GÃœNDEMINDE BU BÄ°LE VAR.
"TARTIÅžIN" DIYORLAR,
"BİZ SİZİNLE ÖNDERİNİZİN ANASINI TARTIŞMAK ISTIYORUZ !"
SONRA SIRA SÄ°ZÄ°N ANANIZA GELECEK ELBETTE.
HEPÄ°NÄ°ZÄ°NKÄ°NE GELECEK...
Ä°ÅžTE PSÄ°KOLOJIK HARP BUDUR ARKADAÅžLAR...
ŞİMDİ YILLAR ÖNCESİNE GİDELİM.
MONDROS IMZALANMIÅž.
DÜŞMAN ASKERLERI İSTANBUL'A ÇIKARTMA YAPIYOR.
MÄ°LYONLARCA TÃœRK, SADECE Ä°ZLÄ°YOR !
DEMEK Kİ ÖNEMLI OLAN İLK ADIM: "İŞGALİ İZLETTİREBİLMEK"MİŞ.
AMA AYNI ZAMANDA BIR DE MASA KONUYOR ORTAYA:
"TARTIÅžACAKSINIZ"....
TARTIÅžMA MASASINDA BÄ°ZÄ°M SADRAZAM EFENDÄ° EMPERYALÄ°STLERE YALVARIYOR,
"BÄ°RAZ ACIYIN" DÄ°YE.
"Ä°ZLEYEREK", "TARTIÅžARAK" NEREYE VARABÄ°LÄ°RSÄ°NÄ°Z ?
EMPERYALÄ°STLER ÅžU ANDA BEYÄ°NLERÄ°MÄ°ZE VE YÃœREKLERÄ°MÄ°ZE YÃœZYILIN
ÇIKARTMASINI YAPIYOR.
MEHMET AKİF, ÇANAKKALE İÇİN NE DİYORDU ?
"ŞU BOĞAZ HARBİ NEDİR, VAR MI DÜNYADA BİR EŞİ ?
EN KESİF ORDULARIN YÜKLENİYOR DÖRDÜ BEŞİ
TEPEDEN YOL BULARAK GEÇMEK İÇİN MARMARA'YA
KAÇ DONANMAYLA SARILMIŞ UFACIK BİR KARAYA"...
ÇIKARTMA SÜRERKEN IKI TAVIR VARDIR ALINABİLECEK.
BÄ°RÄ°NCÄ°SÄ° ÅžU:
İSTANBUL'DA IŞGALCILERI KARŞILAYAN VE ONLARDAN "TOKAT YİYEN" BIR OSMANLI PAŞASI OLABİLİRSİNİZ VEYA DOLMABAHÇE'DEN ÇIKARTMAYI İZLEYEN BİR PADİŞAH.
BELKÄ° DE EVÄ°NÄ°N PERDELERÄ°NÄ° KAPATAN SIRADAN VE SUSKUN BIR TÃœRK.
AMA ASLINDA HEPSI AYNI KAPIYA VE AYNI KİŞİLİĞE ÇIKAR:
"Ä°ZLERSÄ°NÄ°Z !"
HER ÅžEYÄ°...
YA DA ILK KURÅžUNU ATAN HASAN TAHSIN OLURSUNUZ.
HASAN TAHSIN'E KADAR BU ÜLKEDE DÜŞMANA HİÇ KURŞUN ATILMADIĞINI BILMEK NE KADAR UTANÇ VERİCİDİR ASLINDA.
HASAN TAHSIN'I NE KADAR TANIYORUZ ?
ONU "HASAN TAHSIN" YAPAN NEDIR ?
"İLK KURŞUN"DAN ÖNCE DE KURŞUN ATMIŞTIR BU KAHRAMAN ADAM.
HASAN TAHSIN AVRUPA'DADIR VE BIR FILME GIDER. FILMDE TÃœRKLER
AÅžAÄžILANMAKTADIR.
HASAN TAHSİN BU FİLMİ İZLEMEZ, "ÖNCE İZLEYEYİM, SONRA ELEŞTİREYIM" DEMEZ.
ÇIKARIR SİLAHINI, ATEŞ EDER BEYAZ PERDEYE.
FÄ°LM DE ORADA BÄ°TER !
HASAN TAHSÄ°N'Ä°N Ä°NSANÄ° VE SIRADAN YANIDIR BU.
HİÇBİR İNSAN KENDİSİNE, ANASINA, BABASINA, MILLETİNE, BAYRAĞINA
KÃœFRETTÄ°RMEZ.
EN BASİT İNSAN GERÇEĞİDİR BU.
İLKOKULDA BIR ÇOCUĞUN ANASINA KÜFRETMEYE KALKARSANIZ, SİZİNLE "ANASININ DURUMUNU" "TARTIŞMAZ".
BUNUN CEVABI, SURATINIZA YİYECEĞİNİZ BİR YUMRUKTUR.
ÇÜNKÜ ÇOCUĞUN EN İNSANİ VE SIRADAN YANIDIR BU.
ERGENEKON, ERMENİ SORUNU, KÜRT AÇILIMI VE
CAN DÃœNDAR’IN "Ä°NSANÄ°" DENÄ°LEN "MUSTAFA" BELGESELÄ°NÄ°N BAM TELÄ° "BURASIDIR"...
PROF. DR. KEREM DOKSAT
PSÄ°KÄ°YATRÄ°ST |
Sadece kayıtlı kullanıcılar yorum yazabilirler.
Lütfen hesabınıza giriş yapınız veya kayıt olunuz. Powered by AkoComment 2.0! |
